آشنایی با امام حسین^(ع) :

نام : حسین   لقب : سیدالشهدا نام پدر : امیرالمؤنین علی(ع)   نام مادر : حضرت فاطمه الزهرا(س)
تاریخ تولد : سوم شعبان سال چهارم هجری    محل تولد : مدینه منوره     مقام : امام سوم(ولی الله)
تاریخ شهادت : دهم محرم الحرام سال شصت و یک هجری   محل شهادت : کربلا   مرقد مطهر : کربلا
مدت عمر : پنجاه و هفت سال     قاتل : شمر ملعون

شرح زندگانی حضرت امام حسین (ع) :

ادامه آذر 1388 : .......

امام حسین علیه السلام در پاسخ به درخواستهای مردم کوفه، مسلم بن عقیل را در نیمة ماه مبارک رمضان الکریم به جانب کوفه برو. اگر آنچه نوشته اند. حق باشد، مرا خبر ده تا به تو ملحق شوم. (مروج الذهب 3/64)

مسلم به روز پنجم شوال وارد کوفه شد. چون خبر ورودش انتشار یافت، دوازده هزار کس، و به قولی هیجده هزار نفر، با او بیعت کردند. وی این مطلب را به امام حسین علیه السلام گزارش داد و از آن حضرت خواست به کوفه بیاید._{(مروج الذهب 3/64)}

اخبار کوفه به یزید رسید. وی در اولین عکس العمل، نعمان بن بشیر حاکم کوفه را عزل و عبیدالله بن زیاد را به جای وی منصوب کرد_{­(مروج الذهب 3/66)} و به او فرمان داد که مسلم بن عقیل را به قتل رساند. _{(تاریخ طبری 4/258)} و از طرفی مزدوران خود را بسیج کرد تا امام حسین علیه السلام را در شهر مکه غافلگیر کرده، از میان بردارند.

چون امام علیه السلام از توطئه سؤقصد به جان مبارکش آگاهی یافت، از سر حفظ حرمت و قداست بیت الله الحرام، مناسک حج را به اضطرار پایان برد و به روز هشتم ذی الحجه از سال 60 هجری مکه را به قصد عراق وداع گفت._{(ارشاد 2/66)}

ابن عباس بعد از واقعه کربلا، در نامه اش به یزید می نویسد : هرگز فراموش نخواهم کرد که حسین بن علی را از حرم پیامبر خدا صلی الله علیه و آله وسلم به حرم خدا طرد کردی و آن گاه مردانی را پنهانی بر سر او از حرم خدا به موفه راندی و ترسان و نگران از مکه بیرون شد، با اینکه در گذشته و حال عزیزترین مردم بطحا بود و اگر در مکه اقامت می گزید و خونریزی در آن را روا می شمرد، از همه مردم مکه و مدینه در دو حرم بیشتر فرمان برده می شد. لیکن او خوش نداشت که حرمت خانه و حرمت رسول صلی الله علیه و آله وسلم را حلال شمارد. و بزرگ شمرد آنچه را که تو بزرگ نشمردی، از آنجا که در نهان مردانی در پی او به مکه فرستادی تا در حرم با او بجنگند._{(تاریخ یعقوبی 1/221 و 222)}

عبیدالله با حیله و تزویر مسلم بن عقیل و پناه دهنده او هانی بن عروه را در کوفه دستگیر نمود و به طرز دلخراشی به شهادت رساند. _{(تاریخ طبری 4/300)} و از آنجا که می دانست امام حسین علیه السلام روبه شهر کوفه می آید، سپاهی به سر کردگی حرّ بن یزید ریاحی برای زیر نظر گرفتن سپاه آن حضرت به منطقه قادسیه گسیل کرد. حرّ بن یزید در محلی به نام شراف با امام حسین علیه السلام روبرو شد و سخنانی بینشان ردّ و بدل گردید. آن حضرت نامه های اهل کوفه را که دو خرجین بود به حرّ بن یزید عرضه کرد و دعوت آنان را خاطرنشان ساخت و راه خود را ادامه داد ... تا آنکه به روز دوم محرم سال 61 هجری به ناحیه نینوا وارد شد.

در این زمین بود که پیک ابن زیاد در رسید و نامه ای به حرّ بن یزید تسلیم کرد، متن نامه این بود :

أما بعد : آن گاه که این نامه تو را رسد و فرستاده ما پیش تو آید، بر حسین سخت گیر و او را در بیابانی فرود آر که نه دژ در آن باشد و نه آب.

حرّ بن یزید در اجرای دستور ابن زیاد کاروان امام حسین علیه السلام را در نقطه ای به نام کربلا متوقف کرد. و فردای آن روز عمر بن سعد فرستاده عبیدالله بن زیاد نیز با چهار هزار جنگجو وارد شد._{(تاریخ طیری 4/310)} .... ادامه دارد...