اي چراغ خانه ام سو سو نزن
مرغ حقّم ناله ي کو کو نزن

حال که دستت شکسته لا اقل
چند روزي خانه را جارو نزن

اي جوان نيمه جان پيرم نکن
زير چادر دست بر پهلو نزن

چند روزي هم اگر شد دست بر
زخم هاي گوشه ي ابرو نزن

يا دگر در پيش پايم پا نشو
يا دگر پيش علي زانو نزن

خواستي برخيزي از بستر بگو
يا که بر ديوار خانه رو نزن

اي همه دار و ندار بو تراب
اي چراغ خانه ام سو سو نزن
.
.
.
منتظرتم اي منتقم