من کلام له علیه السلام [12] فی النهی عن سماع الغیبه و فی الفرق بین الحق و الباطل [13] ایها الناس ،من عرف من اخیه وثیقه دین و سداد طریق ، [1] فلا یسمعن فیه اقاویل الرجال اما انه قد یرمی الرامی و تخطی ء السهام [2] و یحیل الکلام و باطل ذلک یبور ، و الله سمیع و شهید [3] اما انه لیس بین الحق و الباطل الا اربع اصابع [4] فسئل ، علیه السلام ، عن معنی قوله هذا ، فجمع اصابعه و وضعها بین اذنه و عینه ثم قال : [5] الباطل ان تقول سمعت ، و الحق ان تقول رایت

ترجمه

[12] از سخنان امام ( ع ) که در آن از شنیدن غیبت نهی کرده و به راه شناخت حق از باطل اشاره نموده است [13] ای مردم آن کس که از برادرش اطمینان و استقامت در دین و درستی راه و رسم را مشاهده کند [1] باید به سخنانی که این و آن درباره او می گویند گوش فراندهد آگاه باشید گاهی تیرانداز تیرش به خطا می رود [ و حدس و گمان مردم گاهی نادرست است ] [2] سخن باطل فراوان گفته می شود ولی سخنهای باطل نابود خواهد شد و خداوند شنوا و گواه است . [3] بدانید بین حق و باطل بیش از چهار انگشت فاصله نیست [4] از امام علیه السلام درباره این سخن پرسش شد انگشتانش را کنار هم گذارد و میان گوش و چشم خود قرار داد سپس فرمود : [5] باطل آن است که بگوئی شنیدم و حق آن است که بگوئی دیدم